السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
کسانی پیدا شده اند که مدعی هستند شخصی به نام احمد الحسن در عراق خروج کرده و او وصی و فرزند امام مهدی عجل الله فرجه می باشد و برای این ادعای خود به حدیث وصیت پیامبر ص در شب وفاتش به علی ع استدلال می کند لطفا بفرمائید که این حدیث در کدام کتاب است و آیا دلالت بر آنچه آنها می گویند دارد یا خیر .
با تقدیم احترام
باسمه تعالی
علیکم السلام و رحمه الله و برکاته
این حدیث را شیخ طوسی قدس سره در کتاب (الغیبه ص ۱۵۰) اینگونه نقل می کند :
أَخْبَرَنَا جَمَاعَهٌ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ سُفْیَانَ الْبَزَوْفَرِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ سِنَانٍ الْمَوْصِلِیِّ الْعَدْلِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْخَلِیلِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ أَحْمَدَ الْمِصْرِیِّ عَنْ عَمِّهِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ الْبَاقِرِ عَنْ أَبِیهِ ذِی الثَّفِنَاتِ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ الزَّکِیِّ الشَّهِیدِ عَنْ أَبِیهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِی اللَّیْلَهِ الَّتِی کَانَتْ فِیهَا وَفَاتُهُ لِعَلِیٍّ ع یَا أَبَا الْحَسَنِ أَحْضِرْ صَحِیفَهً وَ دَوَاهً فَأَمْلَأَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَصِیَّتَهُ حَتَّى انْتَهَى إِلَى هَذَا الْمَوْضِعِ فَقَالَ یَا عَلِیُّ إِنَّهُ سَیَکُونُ بَعْدِی اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً وَ مِنْ بَعْدِهِمْ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِیّاً فَأَنْتَ یَا عَلِیُّ أَوَّلُ الِاثْنَیْ عَشَرَ إِمَاماً سَمَّاکَ اللَّهُ تَعَالَى فِی سَمَائِهِ عَلِیّاً الْمُرْتَضَى وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الصِّدِّیقَ الْأَکْبَرَ وَ الْفَارُوقَ الْأَعْظَمَ وَ الْمَأْمُونَ وَ الْمَهْدِیَّ فَلَا تَصِحُّ هَذِهِ الْأَسْمَاءُ لِأَحَدٍ غَیْرِکَ یَا عَلِیُّ أَنْتَ وَصِیِّی عَلَى أَهْلِ بَیْتِی حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ وَ عَلَى نِسَائِی فَمَنْ ثَبَّتَّهَا لَقِیَتْنِی غَداً وَ مَنْ طَلَّقْتَهَا فَأَنَا بَرِیءٌ مِنْهَا لَمْ تَرَنِی وَ لَمْ أَرَهَا فِی عَرْصَهِ الْقِیَامَهِ وَ أَنْتَ خَلِیفَتِی عَلَى أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی فَإِذَا حَضَرَتْکَ الْوَفَاهُ فَسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِیَ الْحَسَنِ الْبَرِّ الْوَصُولِ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِیَ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ الزَّکِیِّ الْمَقْتُولِ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ ذِی الثَّفِنَاتِ عَلِیٍّ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الْبَاقِرِ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ جَعْفَرٍ الصَّادِقِ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُوسَى الْکَاظِمِ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ عَلِیٍّ الرِّضَا فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الثِّقَهِ التَّقِیِّ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ عَلِیٍّ النَّاصِحِ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ الْحَسَنِ الْفَاضِلِ فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الْمُسْتَحْفَظِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ع فَذَلِکَ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً ثُمَّ یَکُونُ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِیّاً (فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاهُ) فَلْیُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ أَوَّلِ الْمُقَرَّبِینَ لَهُ ثَلَاثَهُ أَسَامِیَ اسْمٌ کَاسْمِی وَ اسْمِ أَبِی وَ هُوَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَحْمَدُ وَ الِاسْمُ الثَّالِثُ الْمَهْدِیُّ هُوَ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِین .
خلاصه ترجمه
رسول الله ص در شبی که از دنیا رحلت می کردند به علی ع فرمودند : یا علی کاغذ و قلمی بیاور و آنگاه این چنین وصیت فرمود : یا علی بعد از من دوازده امام و بعد از آنان دوازده مهدی خواهد بود و تو اولین آن دوازده امام میباشی که خداوند ترا در آسمانها مرتضی و امیرالمؤمنین و صدیق اکبر و فاروق اعظم و مأمون و مهدی نامیده است و این نامها برای غیر تو صحیح نیست (یعنی فقط تو باید با این اسامی نامیده بشوی و بس ) و تو وصی من در میان اهلبیت من می باشی و همه باید از تو تبعیت کنند و تو جانشین من در میان امت من هستی ، پس زمانی که عمرت به آخر رسید این وظیفه را به فرزندم حسن ع تسلیم کن و او نیز در موقع وفات به فرزندم حسین ع تسلیم نماید و او به فرزندش امام زین العابدین و او به امام باقر و او به امام صادق و او به امام کاظم و او به امام رضا و او به امام جواد و او به امام هادی و او به امام عسکری و او به فرزندش امام مهدی (م ح م د) علیهم السلام تحویل بدهند .
این دوازده امام و بعد نوبت به دوازده مهدی می رسد و وقتی زمان فوت و یا شهادت امام دوازدهم یعنی حضرت مهدی رسید او این وظیفه را به فرزندش که اول نزدیکان او می باشد تحویل دهد .
و فرزند آنحضرت سه تا اسم دارد احمد و عبد الله و مهدی و او اول مؤمنین می باشد .
در این روایت چند مطلب باید مورد بررسی قرار بگیرد .
۱- از نظر سند روایت ضعیف است چون مشتمل است بر مجاهیل و افرادی که مشترکند بین ضعیف و ثقه ، پس از حیث سند نمی شود به این روایت اعتماد کرد .
۲- در این روایت تناقضی آشکار بین صدر و ذیل آن مشاهده می شود و آن اینکه در اول روایت دارد که خداوند متعال علی ع را در آسمانها به مهدی نامید و این اسم برای غیر آنحضرت صحیح نیست و در آخر روایت این اسم بر دوازده مهدی و بر فرزند اول امام دوازدهم اطلاق شده است .
۳- با اغماض از دو اشکال فوق این روایت خبر واحد است و در بحث عقاید خبر واحد حجیت ندارد چون مطلوب در آنجا قطع و یقین است نه ظن و گمان .
۴- بر فرض عدم ورود اشکالات سه گانه فوق و قبول روایت از جمیع جهات این روایت هرگز دلالت بر مدعای کذاب معروف بصری ندارد زیرا :
اولا : در این روایت کلام در رابطه با بعد از وفات یا شهادت امام دوازدهم است نه قبل از فوت و نه قبل از ظهور .
ثانیا : مدعی کذاب طوری که خودش نسب خود را ذکر نموده است به چند واسطه به امام زمان می رسد و در روایت سخن از فرزند بلا فصل است .
ثالثا : این شخص کذاب و مفتری از اهالی بصره می باشد و امام دوازدهم و اهلبیت او مدنی هستد نه بصری .
رابعا : هرکه آمد و ادعا کرد که فرزند امام زمان است دلیلی برای قبول این دعوا وجود ندارد .
خامسا : این شخص کذاب خودش را یمانی هم میخواند در حالیکه در روایات یمانی فرزند امام مهدی ع معرفی نشده است .
بنا بر این به هیچ عنوان این حدیث دلالت بر حقانیت این مدعی کذاب ندارد بلکه کاملا او را رد نموده و دروعگو معرفی می نماید .
لازم است پیروان اهلبیت ع متوجه باشند و گول این شیادان مزدور اجانب را نخورند .
موفق باشید