عید غدیر، جشن جهانی ولایت و امامتِ اوّلین خلیفه و جانشین رسول خدا صلی الله علیه و آله، حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام را به ساحت مقدس امام زمان ارواحنافداه و مسلمانان جهان تبریک عرض می نماییم.
خم، صحرائیست بین مکه و مدینه در جحفه و بعضى گویند ۳ میل از جحفه دور است. در سال دهم هجرى وقتى اعلام قصد حجه الوداع پیامبر(صلى الله علیه وآله) کتباً و قولا به بلاد مسلمین رسید، جماعت بسیارى از هر طرف حاظر شدند و در خدمت حضرت به مکه مشرف گشتند، در راه برگشت در صحراى خم جبرئیل(علیه السلام) نازل شد و سلام خداوند را با تأکید شدید در نصب خلافت امیرالمؤمنین با این آیه شریفه آورد: «یا اَیُّهَا الرَّسوُلُ بَلِغْ ما اُنْزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ.» (سوره مائده آیه ۷۱) «اى رسول به مردم برسان آنچه فرستاده شده بتو از طرف پروردگارت (یعنى خلافت امیر المؤمنین را) و اگر انجام ندهى تبلیغ رسالت نکرده اى و خدا ترا از شرّ مردم نگاه مى دارد.»
پیامبر(صلى الله علیه وآله) از دشمنى منافقان با على(علیه السلام) خائف بود، «خداوند رسول خدا را از شرّ آنها در امان قرار داد و در تبلیغ این رسالت در همان محل تأکید نمود»، تا این که آن جماعت به شهرهایشان متفرق نشده اند بشنوند واتمام حجت شود.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) مسلمین را امر فرمود: آنها که رفته بودند برگردند. و آنها که در عقب مانده اند برسند، به دستور پیامبر(صلى الله علیه وآله) از سنگها یا از جهاز شتر منبرى درست کردند، پیامبر(صلى الله علیه وآله) به بالاى آن تشریف برد و على(علیه السلام) را همراه خود نیز بالا برد و در طرف راست خویش نگاه داشت، بنابر بعضى از تواریخ ۱۲۵۰۰۰ نفر جمعیت بودند، حضرت خطبه اى بیان فرمود و از وفات خود خبر داد و فرمود: اِنّى تارکٌ فیکُمُ الثَقَلین، ما اِنْ تَمَسَکْتُمْ بِهِما لَنْ تَضِلّوا، کتابَ اللّهَ وَ عِتْرَتى اهلَ بَیتى فَانَّهُما لَن یَفْتَرِقا حَتى یَرِدا عَلَىّ الحَوضَ «در میان شما دو امانت سنگین یا نفیس مى گذارم مادامى که به آن دو چنگ زده اید گمراه نخواهید شد و آن دو قرآن و عترت من است که از یکدیگر جدا نمى شوند تا نزدیک آب کوثر بر من وارد شوند.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) ضمن خطبه اى با صداى بلند ندا فرمود: آیا من اولى به نفس شما نیستم؟ عرض کردند بلى، حضرت فرمود: مَنْ کُنْتُ مَولاه فَهذا عَلىٌّ مَولاه «هر که من مولاى اویم على مولاى اوست»، خدایا دوست دار دوست على را و دشمن بدار دشمن على را; بعد از اتمام خطبه این آیه شریفه نازل شد: «اَلْیَومَ اَکمَلْتُ لَکُمْ دینَکُم وَ اَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتى وَ رَضیتُ لَکُمُ الاِسْلامَ دینا.» «امروز دین شما را کامل کردم و نعمتم را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آئین جاودان شما پذیرفتم».
ناگفته نماند که حدیث الثقلین را بزرگان علماء مذاهب مختلفه اسلامى در گذشته و نزدیک در کتب خود اعم از صحاح و سنن و مسانید و تفاسیر و سیر خود ضبط کرده اند.(۱)
________
۱- حوادث الایام، صفحه ۲۹۱٫
